ایرانیان محبوب خداوند
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرِینَ یُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ:
" اى کسانى که ایمان آوردهاید! هر کس از شما از آئین خود بازگردد (به خدا زیانى نمىرساند) خداوند در آینده جمعیتى را مىآورد که آنها را دوست دارد و آنها نیز خدا را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران نیرومند و شکست ناپذیر، مردانى که در راه خدا جهاد مىکنند و هرگز از سرزنش سرزنش کنندگان هراسى به خود راه نمىدهند" (مائده- 53).
اکثر مفسران در ذیل آیه مورد بحث نقل کرده اند که بعد از نزول این آیه جمعى از اصحاب رسول خدا ص عرض کردند: من هؤلاء الذین ذکر اللَّه فى کتابه:" این گروهى که خداوند در این آیه به آنها اشاره کرده کیانند"؟! در این هنگام سلمان نزدیک پیامبر ص نشسته بود، پیامبر دست بر پاى سلمان (و طبق روایتى بر شانه سلمان) زد و فرمود:"
هذا و قومه، و الذى نفسى بیده لو کان الایمان منوطا بالثریا لتناوله رجال من فارس:
" منظور این مرد و قوم او است، سوگند به آن کس که جانم به دست او است اگر ایمان به ثریا بسته باشد گروهى از مردان فارس آن را به چنگ مىآورند"! این حدیث و مشابه آن را محدثان معروف اهل سنت مانند محدث معروف بیهقى و ترمذى در کتب معروف خود آوردهاند، و مفسران معروف شیعه و اهل سنت بر آن اتفاق دارند، مانند: نویسنده تفسیر قرطبى، روح البیان، و مجمع البیان و فخر رازى و مراغى و ابو الفتوح رازى و مانند آنها.
در تفسیر" در المنثور" در ذیل همین آیه نیز چندین حدیث در همین زمینه آورده است.[1]
حدیث دیگرى از امام صادق ع نقل شده که مکمل حدیث فوق است فرمود:
و اللَّه ابدل بهم خیرا منهم، الموالى
:" به خدا سوگند که خداوند به این وعده خود وفا کرده و گروهى را از غیر عرب بهتر از آنها جانشین آنها فرمود" .[2]
اگر با دقت و خالى از هر گونه تعصب به تاریخ اسلام و علوم اسلامى بنگریم، و سهم عجم، و مخصوصا ایرانیان را در میدانهاى جهاد و مبارزه با دشمنان از یک سو، و تنقیح و تدوین علوم اسلامى را از سوى دیگر بنگریم به واقعیت این حدیث پى خواهیم برد و شرح این سخن بسیار است.(تفسیر نمونه ج21 ص 497)
