نزول بزرگترین فرشته
قال الصادق (ع): «انَّ فاطمة مَکَثَتْ بَعْد رَسُول اللَّه خَمْسَةً وَ سَبعینَ یَوماً وَ قَدْ کانَ دَخَلَها حُزنٌ شدیدٌ عَلى ابیها، و کانَ جبرئیل یَاتیها فَیَحسِنُ عَزاها عَلى ابیها، یَطیْبُ نفسها، وَ یُخْبِرها عن ابیها وَ مکانِهِ و یُخْبِرُها بما یکُونَ بَعْدَها فى ذُرّیتها و کانَ عَلىٌّ یَکْتُبُ ذلک فهذا مُصْحَفُ فاطمةَ.»
. امام صادق- علیه السلام- فرمود: فاطمه (ع) بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) بیش از 75 روز زنده نماند، و غم جانسوز داغ پدر قلب او را لبریز کرده بود، به این جهت جبرئیل پى در پى به حضورش مى آمد، و او را در عزاى پدر سلامت باد مى گفت، و تسلى بخش خاطر غمین زهرا (ع) بود، و گاه از مقام و منزلت پدر بزرگوارش سخن مى گفت، و گاه از حوادثى که بعد از رحلت او بر ذریه اش وارد مى گردید خبر مى داد، و امیرالمؤمنین- سلام اللَّه علیه- نیز آنچه جبرئیل املا مى کرد همه را به رشته تحریر در مى آورد، و مجموعه این سخنان است که به مصحف فاطمه موسوم گردید. (الاصول من الکافى، ج 1، ص 241). در روایت دیگرى در کتاب کافى، از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است که: «در این مصحف مسائل شرعى از حلال و حرام مطرح نیست، بلکه دانشى است از آنچه واقع شده و یا به وقوع خواهد پیوست».
