[ﻫﻀﻢ ﻏﺬﺍ، ﺳﺎﺧﺖ ﺧﻮﻥ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺪﻥ
] ﺍﻯ ﻣﻔﻀّﻞ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺑﺪﻥ ﻭ ﺗﺪﺍﺑﻴﺮ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﻚ ﺑﻴﻨﺪﻳﺶ. ﻏﺬﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﻌﺪﻩ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ، ﻣﻌﺪﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺰﺩ [ﻫﻀﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ]. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﺼﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺠﺎﺭﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﻳﺰ ﻭ ﻧﺎﺯﻛﻰ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﭘﺎﻟﻨﺪﻩ ﻛﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻛﺒﺪ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ. ﺍﻳﻦ ﺷﮕﻔﺘﻴﻬﺎﻯ ﻣﺠﺎﺭﻯ ﺭﻳﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﭼﻴﺰﻯ ﺧﺸﻦ ﻭ ﻏﻠﻴﻆ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻛﺒﺪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻇﺮﺍﻓﺖ ﻭ ﻧﺎﺯﻛﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺎﺏ ﻓﺸﺎر ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻛﺒﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺣﻜﻴﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻋﺮﻭﻕ ﻭ ﻣﺠﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺪﻥ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺑﺴﺎﻥ ﺟﻮﻳﻬﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻥ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ. ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺍﺩ ﺯﺍﻳﺪ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﻬﺎﻯ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ. ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺻﻔﺮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻛﻴﺴﻪ ﺻﻔﺮﺍ، ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﺩﺍﺀ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻃﺤﺎﻝ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺗﺮﻯ ﻭ ﺭﻃﻮﺑﺖ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺜﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ. ﺩﺭ ﺣﻜﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺪﻥ ﺩﺭﻧﮓ ﻛﻦ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻫﺮ ﻋﻀﻮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻇﺮﻓﻬﺎ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺯﺍﻳﺪ ﻭ ﻓﺎﺳﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺑﺪﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺟﺴﻢ ﺭﺍ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻭ ﺯﺍﺭ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ. ﭼﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺭﺍ ﻧﻴﻜﻮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻛﺮﺩ. ﺳﭙﺎﺱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻭ ﺳﺰﺩ.
-شگفتی های افرینش از زبان امام صادق ( علیه السلام ) یا : توحید مفضل54
