1. إذَا فِی مَجْلِسٍ ذَکَرُوا عَلِیًّا وشبْلَیْهِ وَ فَاطِمَةَ الزَّکِیَّهْ
2. یُقَالُ: تَجَاوَزُوا یَا قَوْمِ عَنْه فَهَذَا مِنْ حَدِیثِ الرَّافِضِیَّهْ
3. بَرِئْتُ إلَی الْمُهَیْمِنِ مِنْ اُنَاسٍ یرَوْنَ الرَّفْضَ حُبَّ الْفَاطِمیَّهْ
4. عَلَی آلِ الرَّسُولِ صَلاَةُ رَبِّی وَ لَعْنَتُهُ لِتِلْکَ الْجَاهِلِیَّهْ
1- «وقتی که در مجلسی نام علی و دو شیر بچة او و فاطمة مطهّر و کامل در انسانیّت برده شود،
2- می گویند: ای قوم از ذکر آنان روی بگردانید، چرا که این گونه گفتار، گفتار رافضیان است .
3- من به خداوندِ با هیمنه و با سیطره بیزاری می جویم از مردمانی که رافضی بودن را محبّت خاندان فاطمه می پندارند.
4- بر آل و اهل بیت رسول خدا باد صلوات پروردگار من ! و لعنت او بر آن اندیشة جاهلیّت باد!»
*****************
و همچنین از اوست بنا به روایت ابن حجر مکّی در کتاب «صواعق »:
1. یَا أهْلَ بَیْتِ رَسُولِ اللهِ حُبُّکُمُ فرْضٌ مِنَ اللهِ فِی الْقُرْآنِ أنْزَلَهُ
2. کفَاکُمُ مِنْ عَظِیمِ الْقَدْرِ أنَّکُمُ من لاَ یُصَلِّی عَلَیْکُمْ لاَ صَلَوَةَ لَهُ
1- «ای اهل بیت رسول خدا! محبّت شما فرض و واجب است از ناحیة خدا در قرآنی که فرستاده است !
2- برای عظمت قدر و منزلت شما همین بس است که شما کسانی می باشید که اگر کسی در نمازش بر شما صلوات نفرستد، نمازش باطل است .»