هر فریب خورده را سرزنش نتوان کرد.
آنهایى که مىخواهند عیب گیرى کنند مىگویند: اسلام با همه تمدنها مخالف است. این اشتباه است. اسلام با هیچ تمدنى مخالف نیست. اسلام تمدنى را ایجاد کرد، ششصد، هفتصد سال یک دنیا را، تقریباً اکثر معموره را [متمدن] کرد؛(آندلس) با اینکه باز اسلام نبود درست.(اسلام ناب نبود) با تمدن، اسلام مخالف نیست، با دلبستگى و محدود شدن مخالف است که همه آمال و آرزوى ما همین باشد؛ همه همّ ما همان علفمان باشد؛ تمام همت ما این باشد که خوب بخوریم، خوب بخوابیم و خوب شهوات،
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ صَیِّرْ أُمُورِی فِیهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْیُسْرِ وَ اقْبَلْ مَعَاذِیرِی وَ حُطَّ عَنِّیَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ یَا رَءُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِینَ
خدایا در این ماه فضیلت شب قدر را روزى ام ساز، و کارهایم را از سختى به آیانى برگردان، و پوزش هایم را بپذیر، و گناه و بار گران را از گردنم بریز، اى مهربان به بندگان شایسته.
حیوانات حدود شعاع فعالیتشان خیلى محدود است و حدود تجاوز و تعدیشان هم محدود است؛ یکى طعمهاى گیر مىآورد و مىخورد و دیگر ذخیره نمىکند، الّا بعضیشان، و همان وقتى که سیر شد مىرود سراغ کارش مىخوابد. انسان، یعنى این حیوانى که حالا نرسیده به حد انسانیت، این حیوان، این قسم از حیوان که ما اسمش را «انسان» مىگذاریم براى اینکه بعدها ممکن است انسان بشود، این هیچ حدى ندارد. نه در شهوت حد دارد و نه در آمال و آرزوهایى که باید باشد، حد دارد. شما اگر فرض کنید براى یک انسانى، یکى از همینها، ابتدائاً خودش خیال مىکند که من اگر یک خانه خوبى داشتم بس بود، وقتى به خانه مىرسد، مىبیند بس نیست.
ماه مبارک رمضان نزدیک شد و در این ماه مبارک خودتان را تقویت کنید به قوّتهاى روحانى. در یک حدیثى است که پیغمبراکرم فرمودند که ماه رمضان آمد، اقبال کرد، آمد. در ضمنش مى فرمایند که
دُعیتُم الى ضیافَةِ اللَّه.
ضیافتهاى خدا با ضیافتهاى مردم این است فرقش که وقتى شما را یک اشخاصى دعوت بکنند به یک مهمانى، وقتى بروید در آن مهمانى به حسب فراخور حال، یک چیزهایى براى خوردنى و یک چیزهایى براى تفریح و این چیزهاست. ضیافت خدا در ماه رمضان یک شعبه اش روزه است، آن ضیافت خداست؛ یک شعبه اش روزه است و یک امر مهمش که مائده غیبى و آسمانى است قرآن است. شما دعوت شده اید به مهمانى خدا و شما در ماه رمضان مهمان خدا هستید. مهماندار شما، شما را وادار کرده است به اینکه روزه بگیرید. این راههایى که به دنیا باز است و شهوات است، اینها را سدش کنید تا مهیا بشوید براى لیلة القدر. ماه شعبان مقدمه است براى ماه مبارک رمضان که مردم مهیا بشوند براى ورود در ماه مبارک رمضان و ورود در «ضیافة اللَّه». شما وقتى که مىخواهید به مهمانى بروید خوب، یک وضع دیگرى- غالباً البته-، یک وضع دیگرى خودتان را درست مى کنید. لباسى تغییر مى دهید و یکطور دیگرى وارد مى شوید. آنطورى که در خانه هستید یک تغییرى مى دهید. ماه شعبان براى این است که همان مهیا بودنى که مى خواهید مهمانى بروید، خودتان را مهیا مىکنید و سر و ظاهرتان را، سر و صورتتان را یک قدرى فرق مى گذارید با آن وقتى که در خانه هستید. در ضیافت خدا، ماه شعبان براى مهیا کردن این افراد است، مهیا کردن مسلمین است براى ضیافت خدا، ادبش آن مناجات شعبانیه است. من ندیده ام در ادعیه، دعایى را که گفته شده باشد همه امامها این دعا را مى خواندند، در دعاى شعبانیه این هست؛ اما من یادم نیست که در یک دعاى دیگرى دیده باشم که همه ائمه این را مى خواندند. این مناجات شعبانیه براى این است که شما را، همه را مهیا کند براى «ضیافة اللَّه» ..
صحیفه امام، ج13، ص: 31
اللَّهُمَّ اجْعَلْ سَعْیِی فِیهِ مَشْکُوراً وَ ذَنْبِی فِیهِ مَغْفُوراً وَ عَمَلِی فِیهِ مَقْبُولاً وَ عَیْبِی فِیهِ مَسْتُوراً یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ خدایا کوششم را در این ماه مورد سپاس، و گناهم را آمرزیده، و عملم را پذیرفته، و عیبم را پوشیده قرار ده، اى شنواترین شنوایان.
اَللّهُمَّ سُدَّ
فَقْرَنا بِغِناکَ
خدایا ببند رخنه فقر ما را به وسیله دارائی خود
در دین مبین اسلام فقر به عنوان یک امر مطلوب، معرفی نشده است بلکه احادیث زیادی در مذمت فقر آمده است.
امام علیه السّلام به فرزند خود محمّد ابن حنفیّه (در نکوهش فقر و تنگدستى) فرموده است
اى پسرم من بر تو از تنگدستى مى ترسم (که مبادا بر اثر بىچیزى دست طمع پیش مردم دراز کرده بداده خدا رضاء ندهى) پس از (شرّ) آن بخدا پناه بر که تنگدستى جاى شکست و کم بودى در دین است (چون تنگدستى بسا شخص را به خیانت و دروغ گفتن و خوارى و کمک نکردن از حقّ وادارد که اینها نقص در دین مى باشد) و جاى سرگردانى خرد است (چون فقیر ناشکیبا راه راست گم کند و در کار خود عقلش حیران و اندیشهاش سرگردان شود) و موجب دشمنى است (چون مردم بى چیز را دشمن دارند و از او دورى گزینند، یا بر اثر کردار ناپسندیده از قبیل خیانت و دروغگویى خدا دشمن او گردد یعنى او را از رحمتش بى بهره نماید، یا
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مُحِبّاً لِأَوْلِیَائِکَ وَ مُعَادِیا لِأَعْدَائِکَ مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِیَائِکَ یَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِیِّینَ.
خدایا مرا در این ماه دلبسته اولیا، و دشمن دشمنانت قرار ده، و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت گردان، اى نگهدارنده دلهاى پیامبران.
باید آقایان توجه کنند، تمام مسلمین توجه بکنند. روز قدس روزى است که باید تمام ملتهاى اسلام با هم توجه بکنند و این روز را زنده نگه دارند. اگر یک هیاهویى از تمام ملتهاى مسلمین بلند بشود، روز جمعه آخر ماه مبارک، که روز قدس است، همه ملتها قیام بکنند- همان که حالا همان تظاهرات، همان راهپیمایىها را بکنند- این مقدمه مىشود از براى اینکه ان شاء اللَّه جلوى این مفسدین را ما بگیریم و کلک اینها از بلاد اسلام کنده بشود. ما، هى سست مىگیریم، مسلمانها هى سست مىگیرند، ملتها بىطرف مىمانند، کم قیام مىکنند و نهضت مىکنند، کم تظاهر مىکنند راجع به این امور. اسرائیل وقتى که دید ملتها با هم مخالف هستند و دولت مصر هم، که همراه اوست، برادر است و عراق هم که با اینها برادر است، وقتى این چیزها را دید، هى قدم قدم پیش مىرود. و شما مطمئن باشید که اگر سست بگیرید، اینها تا فرات مىخواهند بروند. اینها همه اینجا را ملک خودشان مىگویند هست ..
شما باید محکم بایستید در مقابل اینها و چنانچه مسلمین- ملتهاى مسلم- بایستند در مقابل اینها، و اگر دولتهایشان بخواهند مخالفت کنند، مشت توى دهنشان بزنند چنانکه ایران مشت در دهن محمدرضا زد. محمدرضا از همه دولتهاى مسلمین، از همه آنها قویتر بود، و از همه آنها پشتوانهاش بیشتر بود، مع ذلک، ملت ما قیام کرد و اسلام را وجهه نظر خودش قرار داد، و «اللَّه اکبر» را فریاد کشید و این قدرت را از بین برد و قدرتهاى دیگر را هم، و تا آخر هم همه قدرتها اگر روى هم باشند، نمىتوانند آسیب به یک همچو ملتى برسانند ..
صحیفه امام، ج13، ص: 79
راجع به شهوات سالم، راجع به تفریحات سالمه، هیچ، ابداً قرآن و اسلام جلویش را نگرفته است. اینى که اسلام جلویش را مىگیرد و با او مخالف است، آن عبارت است از کشیدن مردم به شهوات ..
اگر مىبینید ما یکوقت صحبت، فرض کنید در روحانیت یکوقت صحبت مىشود که این سینماها چطور، این سینماهایى که الآن در ایران متعارف است، براى فاسد کردن نسل جوان است. اینها وقتى که رفتند یک چند وقتى در این سینما، فاسد مىشوند. اینها را ما جلوگیرى مىکنیم. اگر یک سینماى اخلاقى باشد و علمى باشد، چه کسى جلویش را مىگیرد؟ اما وقتى که ما مىبینیم که مملکت ما از سینمایش گرفته تا مدرسهاش استعمارى است؛ یعنى از خارج آوردند اینها را براى ما، تحفه هایى است که از آنجا آوردند براى فاسد کردن نسل جوان ما، همه چیزش را، اگر مسجد هم یکوقت اینطور شد، ما درِ آن را مىبندیم. اگر مسجدى شد که این مسجد دعوتش دعوت فاسد شد، پیغمبر اکرم خراب کرد «مسجد ضِرار» را، مسجدى که درست کرده بودند در مقابل پیغمبر، و تبلیغات مىکردند بر ضد اخلاق و بر ضد امثال ذلک؛ پیغمبر داد خرابش کردند. اگر مسجدى باشد که مسجد ضِرار باشد، مسجدى باشد که نتوانیم آن مسجد را اصلاحش کنیم، مسجدش [را] هم خراب مىکنیم؛ نه اینکه سینمایش را. اینکه ما با سینما مخالفیم، با این نحو سینمایى که اینها دارند مخالفیم؛ نه با سینما اصلش باشیم. ما چى مخالفیم؟ چه کار داریم ما با سینما؟ اگر اخلاقى باشد، اگر آزادى باشد، اگر براى تربیت جوانهاى ما باشد، خوب این هم یک راه تربیت است.
منبع : صحیفه امام، ج4، ص: 35
سخنرانى [در بهشت زهرا (غیر قانونى بودن مجلس و رژیم)].
زمان: 12 بهمن 1357/3 ربیع الاول 1399.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِیهِ مَا یُرْضِیکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِمَّا یُؤْذِیکَ وَ أَسْأَلُکَ التَّوْفِیقَ فِیهِ لِأَنْ أُطِیعَکَ وَ لا أَعْصِیَکَ یَا جَوَادَ السَّائِلِینَ
خدایا در این ماه آنچه تو را خشنود مى کند از تو درخواست می کنم، و از آنچه تو را ناخشنود می کند به تو پناه مى آورم، و از تو در این ماه توفیق اطاعت و ترک نافرمانى ات را خواستارم، اى بخشنده به نیازمندان.
رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله هر گاه مى خواست موى سر و محاسن خود را بشوید با سدر مى شست.
. على علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله موى خود را شانه مى زد و بیشتر اوقات آن را با آب صاف و مرتب مى کرد، و مىفرمود: آب براى خوشبو کردن مؤمن کافى است.
. امام صادق علیه السّلام در تفسیر این آیه: «نزد هر مسجدى زینت کنید «1»» فرمود:
مراد از زینت شانه زدن است؛ زیرا شانهزدن روزى را جلب مى کند، موى را نیکو و حاجت را بر آورده مى سازد؛ بر قوّت مردانگى مى افزاید و بلغم را برطرف مى کند .
. على علیه السّلام فرمود: زدن موى زیر بغل، بوى گند را از انسان دور مى کند، و آن نظافت و سنّتى است که پیامبر پاک صلّى اللَّه علیه و آله به آن دستور داده است.
کتاب سنن النبى ،ص:58 نویسنده:علامه سید محمد حسین طباطبایى
اللَّهُمَّ اغْسِلْنِی فِیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الْعُیُوبِ وَ امْتَحِنْ قَلْبِی فِیهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ یَا مُقِیلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ خدایا در این ماه از گناهانم شست وشویم ده، و از عیب ها پاکم کن، و دلم را به پرهیزکارى دلها بیازماى، اى نادیده گیرنده لغزشهاى اهل گناه.
علی امشب چرا بهر عبادت بر نمی خیزد
چرا شیر خدا از بهر طاعت بر نمی خیزد
خدا جویی که از یاد خدا یک دم نشد غافل
چه رخ داده که از بهر عبادت بر نمی خیزد
از آن ضربت که بر فرق علی زد زاده ملجم
یقین دارم که از جا تا قیامت بر نمی خیزد
به محراب دعا در خون شناور گشته شیر حق
دیگر بهر دعا آن ابر رحمت بر نمی خیزد
سفیان گفت به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه عرض کردم که آن شبهایى که در ماه مبارک رمضان امیدوارىها در آن هست کدامین شبهاست حضرت فرمودند که شب نوزدهم و شب بیست و یکم و شب بیست و سیم است عرض نمودم که اگر کسى را سستى دست دهد یا مرضى یا مانعى از این سه شب کدام یک محل اعتمادند حضرت فرمودند که آن شب بیست و سیم است.[1]
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ فَضْلِکَ وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ فِیهِ بَرَکَاتِکَ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوجِبَاتِ مَرْضَاتِکَ وَ أَسْکِنِّی فِیهِ بُحْبُوحَاتِ جَنَّاتِکَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ
خدایا در این ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا، و برکاتت را بر من نازل فرما، و به موجبات خشنودى ات موفقم بدار، و در میان بهشت هایت جایم ده، اى برآورنده خواهش درماندگان.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِیهِ إِلَى مَرْضَاتِکَ دَلِیلاً وَ لا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ عَلَیَّ سَبِیلاً وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِی مَنْزِلاً وَ مَقِیلاً یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ الطَّالِبِینَ
خدایا در این ماه براى من به سوى خشنودى ات دلیلى قرار مده، و براى شیطان راهى به سوى من قرار مده، و بهشت را منزل و آسایشگاهم قرار ده، اى برآورنده حاجات خواهندگان.
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ یَا مُنْزِلَ السَّکِینَةِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ
خدایا در این ماه درهاى بهشت هایت را به رویم باز کن، و درهاى آتش دوزخ را به روزیم بربند، و به تلاوت قرآن موفقم بدار، اى فرو فرستنده آرامش در دل مؤمنان.
مناجات علی از سوی نخلستان نمی آید
صدای دلنشین شاه انس و جان نمی آید
بجای صوت قرآن چون شده کز خانه حیدر
نوایی جز صدای ناله و فغان نمی آید
به فرق مظهر حق و عدالت ضربتی خورده
که امید حیات از آن شه مردان نمی آید
علی در بستر مرگ است و مشغول نماز امشب
بگو خادم به مسجد خسرو خوبان نمی آید
یتیمی دامن مادر گرفته اشک می ریزد
که ای مادر چرا غم خوار ما طفلان نمی آید
به چشم تر، بره سر می کشند بیچارگان امشب
که یا رب از آن چه آن مولای درویشان نمی آید
حکیم از دیدن زخم علی نومید گردیده
حسن را غیر از یاس از گفته نعمان نمی آید.
اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِیهِ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَى خَیْرَاتِهِ وَ لا تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ یَا هَادِیا إِلَى الْحَقِّ الْمُبِینِ خدایا در این ماه بهره ام را از برکت هایش کامل گردان، و راهم را به سوى نیکی هایش هموار نما، و از پذیرفته خوبی هایش محرومم مساز، اى هدایت کننده به سوى حق آشکار
إِنَّا انزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ* وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ* لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَ لْفِ شَهْرٍ* تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِن کُلِّ أَمْرٍ* سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
در حقیقت، ما آن (قرآن) را در شب قدر (/ اندازه زدن) فرو فرستادیم.* و چه چیز تو را آگاه کرد که شب قدر چیست؟!* شب قدر بهتر از هزار ماه است!* فرشتگان و روح در آن (شب)، به رخصت پروردگارشان، از براى (اندازه زدن) هر کارى فرود مىآیند.* آن (شب) تا طلوع سپیدهدم، سلامت است!
نکته ها و اشارهها:
1. در آیات متعددى از نزول قرآن سخن گفته شده است؛ مثلًا در سورهى «بقره» به نزول قرآن در ماه رمضان؛ «1» در سورهى «دخان» به نزول قرآن در شب با برکتى که در آن شب، هر امرى طبق حکمت الهى تنظیم و جدا مىشود؛ «2» و در این سوره به نزول قرآن در شب قدر اشاره شده که فرشتگان و روح در آن شب فرود مىآیند و امور بندگان را تنظیم مىکنند.
از مجموع این آیات استفاده مىشود:
الف) قرآن در شب نازل شده است؛
ب) آن شب در ماه رمضان است؛
ج) شب نزول قرآن، شبى با برکت است؛
د) در آن شب، تقدیرات
اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِی بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِی إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ بِنُورِکَ یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ
خدایا مرا در این ماه به برکت هاى سحرهایش آگاه کن، و دلم را با روشنایى انوارش روشنى بخش، و تمام اعضایم را به پیروى آثارش بگمار، به نروت اى نوربخش دلهاى عارفان.
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺎﻣﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ -:
ﺍﻥ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﺣﻲ ﻟﻢ ﻳﻤﺖ ﻭ ﺍﻧّﻪ ﻳﺠﺮﻱ ﻛﻤﺎ ﻳﺠﺮﻱ ﺍﻟﻠﻴﻞ ﻭ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻭ ﻛﻤﺎ ﻳﺠﺮﻱ ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻭ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻭ ﻳﺠﺮﻱ ﻋﻠﻲ ﺍﺧﺮﻧﺎ ﻛﻤﺎ ﻳﺠﺮﻱ ﻋﻠﻲ ﺍﻭﻟﻨﺎ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ - ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﻣﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺟﺎﺭﻱ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻣﺜﻞ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻣﺎ (ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ)، ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺟﺎﺭﻱ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻣﺎ. «ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 35، ﺹ 403»
-بانک احادیث اهل بیت علیهم السلام
اللَّهُمَّ اهْدِنِی فِیهِ لِصَالِحِ الْأَعْمَالِ وَ اقْضِ لِی فِیهِ الْحَوَائِجَ وَ الْآمَالَ یَا مَنْ لا یَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِیرِ وَ السُّؤَالِ یَا عَالِماً بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
خدایا مرا در این ماه به سوى کارهاى شایسته هدایت فرما، و حاجتها و آرزوهایم را برآور، اى آن که نیاز به روشنگرى و پرسش ندارد، اى آگاه به آنچه در سینه جهانیان است بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست.
ﺣﺪﻳﺚ17 ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺎﻣﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ -:
ﻣﻦ ﺍﻭﺗﻲ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﻟﺎﻳﻤﺎﻥ ﻓﻤﺜﻠﻪ ﺍﻟﺎ ﺗﺮﺟّﻪ ﺭﻳﺤﻬﺎ ﻃﻴﺐ ﻭ ﻃﻌﻤﻬﺎ ﻃﻴﺐ ﻭ ﺍَﻣَﺎ ﺍﻟﺬﻱ ﻟﻢ ﻳﺆﺕ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﻟﺎﻳﻤﺎﻥ ﻣﺜﻠﻪ ﺍﻟﺤﻨﻈﻠﻪ ﻃﻌﻤﻬﺎ ﺳﺮّ ﻭ ﻟﺎﺭﻳﺢ ﻟﻬﺎ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ - ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﻣﺜﻞ ﺗﺮﻧﺞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻮﻱ ﺁﻥ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻃﻌﻢ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﻭ ﭘﺎﻙ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺜﻞ ﺁﻥ ﻣﺜﻞ ﻣﻴﻮﻩ ﺣﻨﻈﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﻌﻢ ﺁﻥ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺑﻮﻳﻲ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﺩ
. «ﺍﻟﻜﺎﻓﻲ، ﺝ 2، ﺹ 442»
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺎﻣﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ -: ﻋﻠﻴﻜﻢ ﺑﺘﻠﺎﻭﺓ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻓﺎﻥ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﺍﻟﺠﻨﺔ ﻋﻠﻲ ﻋﻮﺩ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻓﺎﺫﺍ ﻛﺎﻥ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﺔ ﻳﻘﺎﻝ ﻟﻘﺎﺭﻱ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﺍﻗﺮﺃ ﻭ ﺍﺭﻕ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ - ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
: ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺩ ﺑﻪ ﺗﻠﺎﻭﺕ ﻗﺮﺁﻥ، ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﻛﺮﻳﻢ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﻗﺎﺭﻱ ﻗﺮﺁﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻟﺎ ﺑﺮﻭ.
. «ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 62، ﺹ 370»
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ وَ آوِنِی فِیهِ بِرَحْمَتِکَ إِلَى [فِی ] دَارِ الْقَرَارِ بِإِلَهِیَّتِکَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ
خدایا مرا در این ماه به همراهى و همسویى با نیکان توفیق ده، و از همنشینى با بدان دور بدار و به حق رحمتت به خانه آرامش جایم ده، و به پرستیدگى ات اى پرستیده جهانیان.