«سراب» معروف است و مراد این است که چنانکه سراب فریب مى دهد کسى را که ببیند آنرا و گمان میکند که آب است و امیدوار مى شود بآن و بمنزله این است که وعده کرده باشد به او که رفع تشنگى و حاجتهاى او بآب کند و او را بزحمت ورنج مى اندازد که برود تا آنجا و چون مىرسد باو خلاف وعده میکند و مى فهمد که فریب خورده، همچنین فریب مى دهد مردم را و وعده ها می کند بایشان وبه رنج و زحمت بیهوده مى اندازد و اکثر اوقات این است که عملی نمی شود و خلاف وعده ها مى شود.[1]
[1] آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین، شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم - تهران، چاپ: چهارم، 1366ش.
