فراموشت نمی کنم...

خدایا مرا به چه کسی وا می گذاری ...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏
 

مناجاتی زیبا از رسول مهربانی ها:

دعاى رسول خدا ص به هنگام بازگشت از طائف:
 «خداوندا، داد ناتوانى و بى‏ کسى و بى‏ ارج و قرب شدنم در میان مردم را از تو مى‏ خواهم. اى بخشاینده‏ ترین بخشایندگان، پروردگار ناتوانان تویى. و تویى پروردگار من. مرا به که مى‏ سپارى، به بیگانه‏ اى که روى ترش کرده به استقبالم آید، یا به دشمنى که خود، او را بر کار من قدرت و توان داده‏ اى؟
اگر تو را بر من خشمى نباشد، چه باک، بلکه عافیت تو براى من [از همه چیز] فراگیرتر است.
از آنکه خشم تو بر من فرود یا ناخشنودى‏ ات بر من لازم آید به نور روى تو که تاریکیها بدان روشن گردند و کار دنیا و آخرت به آن راست آید، پناه مى‏ برم. عذرخواهى از تو تا آنگاه که خشنود گردى، ضرورى است. و جز از سوى تو طاقت و توانى نیست.

«اللّهمّ إلیک أشکو ضعف قوّتى و قلّة حیلتى و هوانى على النّاس، یا أرحم الراحمین أنت ربّ المستضعفین و أنت ربّى، إلى من تکلنى إلى بعید یتجهّمنى أم إلى عدوّ ملّکته أمرى.
إن لم یکن بک علىّ غضب فلا أبالى و لیکن عافیتک هى أوسع لى، أعوذ بنور وجهک الّذى أشرقت له الظّلمات و صلح له أمر الدّنیا و الآخرة من أن تنزّل بى غضبک أو یحلّ علىّ سخطک، لک العتبى حتّى ترضى و لا حول و لا قوّة إلّا بک»