وَ قَالَ ع لَعَنَ اللَّهُ الرَّاشِیَ وَ الْمُرْتَشِیَ وَ الْمَاشِیَ بَیْنَهُمَا وَ قَالَ إِیَّاکُمْ وَ الرِّشْوَةَ فَإِنَّهَا مَحْضُ الْکُفْرِ وَ لَا یَشَمُّ صَاحِبُ الرِّشْوَةِ رِیحَ الْجَنَّةِ وَ إِیَّاکُمْ وَ التَّوَاضُعَ لِغَنِیٍّ فَمَا تَضَعْضَعَ أَحَدٌ لِغَنِیٍّ إِلَّا ذَهَبَ نَصِیبُهُ مِنَ الْجَنَّة[1]
امام رضا علیه السلام فرمودند:خداون رشوه دهنده و رشوه گیرنده و واسطه بین این دو را لعنت فرموده است و صاحب رشوه بوی بهشت را استشمام نمی کند.
