عجب ماهیست این ماه

فضیلت ماه رجب

از حضرت رسول صلى الله علیه و آله روایت شده که ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمى ‏رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است کسى که یک روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خوشنودى بزرگ خدا گردد و غضب الهى از او دور گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد و از حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام منقول است که هر که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنم یکساله راه از او دور شود و هر که سه روز از آن را روزه دارد بهشت او را واجب گردد و ایضا فرمود که رجب نام نهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر هر که یک روز از رجب را روزه دارد البته از آن نهر بیاشامد و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود که ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را أصب مى‏گویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى ‏شود پس بسیار بگوئید

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ

* * *

و ابن بابویه به سند معتبر از سالم روایت کرده است که گفت رفتم بخدمت حضرت صادق علیه السلام در اواخر ماه رجب که چند روز از آن مانده بود چون نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد فرمود که آیا روزه گرفته‏اى در این ماه گفتم نه و الله اى فرزند رسول خدا فرمود که آنقدر ثواب از تو فوت شده است که قدر آن را بغیر خدا کسى نمى ‏داند به درستى که این ماهى است که خدا آن را بر ماههاى دیگر فضیلت داده و حرمت آن را عظیم نموده و براى روزه داشتن آن گرامى داشتن را بر خود واجب گردانیده پس گفتم یا ابن رسول الله اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بعضى از ثواب روزه ‏داران آن فایز مى ‏گردم فرمود: اى سالم هر که یک روز از آخر این ماه روزه بدارد خدا او را ایمن گرداند از شدت سکرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر که دو روز از آخر این ماه روزه دارد بر صراط به آسانى بگذرد و هر که سه روز از آخر این ماه را روزه دارد ایمن گردد از ترس بزرگ

روز قیامت و از شدتها و هولهاى آن روز و برات بیزارى از آتش جهنم به او عطا کنند و بدانکه از براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است و روایت شده که اگر شخص قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد:

سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لاَ یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلاَّ لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ‏

پاک و منزه است خداى با جلالت پاک و منزه است آن خدایى که تسبیح جز براى او سزاوار نیست پاک و منزه است خداى عزیز با اکرام پاک و منزه است آن خدایى که جامه عزت بر اوست و او اهل عزت است.

نقل از مفاتیح الجنان