روزی که هرج و مرج به عالم فزون شود
وز ظلم ظالمان دل مظلوم خون شود
بهر نجات خلق ز گرداب هم و غم
مهدی زپشت پرده غیبت برون شود
گر کاخ ظلم سر به فلک سوده غم مخور
فواره چون بلند شود سرنگون شود
ژولیده نیشابوری
روزی که هرج و مرج به عالم فزون شود
وز ظلم ظالمان دل مظلوم خون شود
بهر نجات خلق ز گرداب هم و غم
مهدی زپشت پرده غیبت برون شود
گر کاخ ظلم سر به فلک سوده غم مخور
فواره چون بلند شود سرنگون شود
ژولیده نیشابوری
- ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎﻥ
ﻭَ ﻧُﺮِﻳﺪُ ﺃَﻥْ ﻧَﻤُﻦﱠﱠ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﱠﱠﺬِﻳﻦَ ﺍﺳْﺘُﻀْﻌِﻔُﻮﺍ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺄَﺭْﺽِ ﻭَ ﻧَﺠْﻌَﻠَﻬُﻢْ ﺃَﺋِﻤﱠﱠﺔً ﻭَ ﻧَﺠْﻌَﻠَﻬُﻢُ ﺍﻟْﻮﺍﺭِﺛِﻴﻦَ (5)
ﺻﻔﺤﻪ 386-قران کریم سوره قصص
ﺁیه ﻓﻮﻕ، ﻫﺮﮔﺰ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻮﺿﻌﻰ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﻳﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﻳﻚ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻛﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻪ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻭ ﻗﺮﻭﻥ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻭ ﺟﻤﻌﻴﺘﻬﺎ، ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:
( (ﻣﺎ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎﻥ ﻣﻨﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ) ). ﺍﻳﻦ ﺑﺸﺎﺭﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺣﻖ ﺑﺮ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﻛﻔﺮ. ﺍﻳﻦ ﺑﺸﺎﺭﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﻯ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻋﺪﻝ ﻭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺮﭼﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺑﺴﺎﻁ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺟﻮﺭ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ، ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻭ ﺯﻭﺍﻝ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻛﺎﻣﻠﺘﺮﺵ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎﻡ (ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠّﻢ) ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻧﺶ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩ،
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺎﻣﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ -:
ﺍِﻥﱠﱠ ﻗﺎﺋِﻤَﻨﺎ ﺍَﻫْﻞَ ﺍﻟْﺒَﻴْﺖِ ﺍِﺫﺍ ﻗﺎﻡَ ﻟَﺒِﺲَ ﺛِﻴﺎﺏَ ﻋَﻠﻲٍّ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ -.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ - ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺑﺪﺭﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻟﺒﺎﺳﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻮﺷﻴﺪ.
«ﺳﻔﻴﻨﺔ ﺍﻟﺒﺤﺎﺭ، ﺝ2، ﺹ504» به نقل از
-بانک احادیث اهل بیت علیهم السلام
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﺍﻟﻌﻠﻢ ﺳﺒﻌﺔ ﻭ ﻋﺸﺮﻭﻥ ﺟﺰﺀﺍ ﻓﺠﻤﻴﻊ ﻣﺎ ﺟﺎﺋﺖ ﺑﻪ ﺍﻟﺮﺳﻞ ﺟﺰﺀﺍﻥ ﻓﻠﻢ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺣﺘﻰ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻏﻴﺮ ﺍﻟﺠﺰﺋﻴﻦ ﻓﺎﺫﺍ ﻗﺎﻡ ﺍﻟﻘﺎﺋﻢ ﺍﺧﺮﺝ ﺍﻟﺨﻤﺴﺔ ﻭ ﺍﻟﻌﺸﺮﻳﻦ ﺟﺰﺀ ﻓﺒﺜﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻨﺎﺱ.
ﺩﺍﻧﺶ، ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﻔﺖ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺳﺖ. ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﭼﻮﻥ ﻗﺎﺋﻢ ﺑﭙﺎﻯ ﺧﻴﺰﺩ، ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﭙﺮﺍﻛﻨﺪ.
ﻣﻮﺳﻮﻋﺔ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺍﻟﻤﻬﺪﻯ (ﻋﺠﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻓﺮﺟﻪ ﺍﻟﺸﺮﻳﻒ)، ﺝ 4، ﺹ53به نقل از
-بانک احادیث اهل بیت علیهم السلام
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﻳﻔﺮﻕ ﺍﻟﻤﻬﺪﻯ ﺍﺻﺤﺎﺑﻪ ﻓﻰ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻟﺒﻠﺪﺍﻥ ﻭ ﻳﺎﺀﻣﺮﻫﻢ ﺑﺎﻟﻌﺪﻝ ﻭ ﺍﻟﺎﺣﺴﺎﻥ ﻭ ﻳﺠﻌﻠﻬﻢ ﺣﻜﺎﻣﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺎﻗﺎﻟﻴﻢ ﻭ ﻳﺎﺀﻣﺮﻫﻢ ﺑﻌﻤﺮﺍﻥ ﺍﻟﻤﺪﻥ.
ﻣﻬﺪﻯ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻣﻰ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﻰ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ.
ﻳﻮﻡ ﺍﻟﺨﻠﺎﺹ، ﺹ 395 به نقل از
-بانک احادیث اهل بیت علیهم السلام
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﻓﺎﺫﺍ ﻗﺎﻡ ﻗﺎﺋﻤﻨﺎ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺣﺮﻡ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﺫﻯ ﻛﻨﺰ ﻛﻨﺰﻩ ﺣﺘﻰ ﻳﺎﺀﺗﻮﻩ ﺑﻪ ﻳﺴﺘﻌﻴﻦ ﺑﻪ.
ﭼﻮﻥ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﺎ ﻗﻴﺎﻡ ﻛﻨﺪ، ﻫﺮ ﮔﻨﺠﻰ (ثروت بیکار) ﺭﺍ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺁﻥ ﺣﺮﺍﻡ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻭ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺁﻥ ﮔﻨﺞ ﺭﺍ (ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺮﺩﻡ) ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﮔﻴﺮﺩ.
ﺗﻬﺬﻳﺐ ﺍﻟﺎﺣﻜﺎﻡ، ﺝ 4، ﺹ 144، ﺭﻭﺍﻳﺖ 402 به نقل از -بانک احادیث اهل بیت علیهم السلام
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺎﻣﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ -: ﺍﻥ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻓﻴﻪ ﻣﻨﺎﺭ ﺍﻟﻬﺪﻱ ﻭ ﻣﺼﺎﺑﻴﺢ ﺍﻟﺪﺟﻲ ﻳﻔﺠﻞ ﺟﺎﻝٍ ﺑﺼﺮﻩ ﻭ ﻳﻔﺘﺢ ﻟﻠﻀﻴﺎﺀ ﻧﻈﺮﻩ
. ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ - ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ (ﻛﺘﺎﺑﻲ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﭼﺮﺍﻍﻫﺎﻱ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺷﺨﺺ ﺗﻴﺰﺑﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻗﺖ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺮﺗﻮﺵ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ. «ﻭﺳﺎﻳﻞ ﺍﻟﺸﻴﻌﻪ، ﺝ 2، ﺹ 170»
-بانک احادیث اهل بیت علیهم السلام
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺎﻣﺎﻡ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ -: ﺇﻥ ﻛﺘﺎﺏ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺻﺪﻕ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﻭ ﺍﺣﺴﻦ ﺍﻟﻘﺼﺺ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ - ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ - ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺭﺍﺳﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﺳﺖ.
. «ﺍﻟﻜﺎﻓﻲ، ﺝ 3، ﺹ 422»
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﻣﻦ ﻟﻢ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻟﺤﻖ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻟﻢ ﻳﺘﻨﻜﺐ ﺍﻟﻔﺘﻦ؛
ﻫﺮﻛﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻗﺮﺁﻥ ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ، ﺍﺯ ﻓﺘﻨﻪﻫﺎ ﺑﺮ ﻛﻨﺎﺭ ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ.
ﻣﺤﺎﺳﻦ 1/341/702
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ﻛﻮﻧﻮﺍ ﺩُﻋﺎﺓً ﻟِﻠﻨّﺎﺱِ ﺑِﻐَﻴْﺮِ ﺍَ ﻟْﺴِﻨَﺘِﻜُﻢْ، ﻟِﻴَﺮَﻭﺍ ﻣِﻨْﻜُﻢْ ﺍﻟْﻮَﺭَﻉَ ﻭَ ﺍﻟﺎِْﺟْﺘِﻬﺎﺩَ ﻭَ ﺍﻟﺼﱠﱠﻠﺎﺓَ ﻭَ ﺍﻟْﺨَﻴْﺮَ، ﻓَﺎِﻥﱠﱠ ﺫﻟِﻚَ ﺩﺍﻋﻴَﺔٌ؛
ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ، ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﻴﺪ، ﺗﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﻯ ﻭ ﻛﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺧﻮﺑﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺧﻮﺩ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻛﺎﻓﻰ، ﺝ 2، ﺹ 78، ﺡ 14.
ﺗﻠﻤﻴﺬ ﺑﻲ ﺍﺭﺍﺩﺕ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻲ ﺯﺭﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﻧﺪﻩ ﺑﻲ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺮﻍ ﺑﻲ ﭘﺮ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻲ ﻋﻤﻞ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻲ ﺑﺮ ﻭ ﺯﺍﻫﺪ ﺑﻲ ﻋﻠﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻲ ﺩﺭ. ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﻧﺰﻭﻝ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺳﻴﺮﺕ ﺧﻮﺑﺴﺖ ﻧﻪ ﺗﺮﺗﻴﻞ ﺳﻮﺭﺕ ﻣﻜﺘﻮﺏ. ﻋﺎﻣﻲ ﻣﺘﻌﺒﺪ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺘﻬﺎﻭﻥ ﺳﻮﺍﺭ ﺧﻔﺘﻪ. ﻋﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺍﺯ ﻋﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﺩ. ﻳﻜﻲ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻲ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﺎﻧﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺑﻲ ﻋﺴﻞ. ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺩﺭﺷﺖ ﺑﻲ ﻣﺮﻭﺕ ﺭﺍﮔﻮﻱ ﺑﺎﺭﻱ ﭼﻮ ﻋﺴﻞ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﻲ ﻧﻴﺶ ﻣﺰﻥ
-گلستان سعدی