شگفتی های آفرینش
شگفتیهاى آفرینش (ترجمه توحید مفضل)، ص: 46
[هیأت جهان و شکلگیرى آن]اى مفضّل! نخستین عبرت و دلیل بر خالق جلّ و علا، همین هیأت دهى، گردآورى اجزا و نظم آفرینى در کار این عالم است؛ از این رو اگر با اندیشه و خرد در کار عالم، نیک و عمیق تأمل کنى، هر آینه آن را چون خانه و سرایى مىیابى که تمام نیازهاى بندگان خدا در آن آماده و گرد آمده است. آسمان، همانند سقف، بلند گردانیده شده، زمین بسان فرش، گسترانیده شده، ستارگان چون چراغهایى چیده شده و گوهرها همانند ذخیرههایى در آن نهفته شده و همه چیز در جاى شایسته خود چیده شده است. آدمى نیز چون کسى است که این خانه را به او دادهاند و همه چیز آن را در اختیارش نهادهاند. همه نوع گیاه و حیوان براى رفع نیاز و صرف در مصالح او در آن مهیاست.
اینها همه، دلیل آن است که جهان هستى با اندازهگیرى دقیق و حکیمانه و نظم و تناسب و هماهنگى آفریده شده. آفریننده آن یکى و او همان شکل ده، نظم آفرین و هماهنگکننده اجزاى آن است. براستى که او در قدسش جلیل و در کارش بلند مرتبه و وجهش کریم است. خدایى جز او نیست و از آنچه منکران مىپندارند منزّه و از آنچه ملحدان به او نسبت مىدهند برتر و جلیلتر است.
