لهو و لعب وبازی
زینت عبادت کنندگان(امام سجاد)علیه السلام فرمودند:
اى مردم پرهیزگارى خداى کنید و بدانید که به سوى او بازمى گردید، و هر کس آنچه کردار نیک و بد کرده برابر خود یابد، هر چند خوشتر آن دارد که میان او و آن (کردار بد به قیامت) فاصله اى بسیار دور باشد، «خداوند شما را از خود پرهیزانده (و از عقاب خویش برحذر داشته است.[1]
بعضی ها آنقدر غافل و غرق در زندگی روزمره هستند که به کلی فراموش می کنند؛ زندگی حقیقی جای دیگر است- وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ (64)-سوره عنکبوت-[2] و این دنیا بازیچه ای بیش نیست که خداوند آن را آفرید تا ما از یکنواختی آن خسته نشویم تا بتوانیم به راه خود ادامه دهیم و خود را خدایی کنیم.- یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقیه-[3] سوره انشقاق آیه 6. آری هر انسانی در موقع رفتن به عالم دیگر خدا را ملاقات می کند. یا غضب خدا را و یا رضایت الهی را.
