به این ارزونی خودتو...
اگه تا آخر عمر هم خودمون رو به نادانی وغفلت بزنیم و از خواب عمیق دنیا بیدار نشیم بالاخره یک روزی میاد که همه ما را بیدار خواهند کرد و آنجا ما هستیم و اعمال خوب یا بد خودمون و طبق همون ها هم پاداش داده خواهیم شد.
در چنین حالتی است که افسوس می خوریم که چرا به بهای نابودی دین، حاضر شدیم حدود ومرز های خدایی را زیر پا بگذاریم و لگدمال کنیم.
اگه اندکی تفکر کنیم، متوجه می شویم که با هر نفسی که می کشیم به سوی مقصود نهایی که رسیدن به خداست(رضایت و
یا خشم الهی) نزدیک می شویم و به زودی مهلت ما نیز تمام خواهد شد همان گونه که خیلی ها مهلتشون سر رسید.
اینجاست که خواهیم فهمید اگر در این دنیای زود گذر کمی هم خود را
کنترل می کردیم، می توانستیم هم در دنیا با آرامش زندگی کنیم و هم در سرای دیگر زندگی
جاودانه ای داشته باشیم.
البته بعضیها بهانه های مختلفی برای فروختن خودشون و دینشون میارند که پذیرفته نیست چونکه خیلیها در همان شرایط سختی مثل اونها زندگی کردند و نه دین فروختن و نه خودشون را.
بنابر این یادمون باشه که مهندسین فرهنگی عالم وجود ما را از چه چیز هایی بر حذر داشته اند.
این حدیث زیبا هم تقدیم همه دوستان وبلاگی.
سیّد محمّد جعاوله
