صادق آل محمد صلی الله علیه و آله*** سال « تولید، دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین»1401

اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ

خدایا اصلاح کن هر فسادی را از کار مسلمین

فساد از جمله اموری است که خدای متعال به صورت روشن از آن برائت جسته است:

وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ [1]

از آنچه خدا از مال و جاه و حشمت به تو داده استعانت در فساد مجوى، که خدا مفسدان را دوست نمى‏ دارد، چون بناى خلقت بر صلاح و اصلاح است.

فساد در روی زمین موارد متعددی را شامل می شود.  مانند قتل و تجاوز و ظلم و کفر و ...

اما در کلامی از امام صادق علیه السلام می خوانیم که فرمودند:

بزرگترین فساد و تباهى آن است که بنده به غفلت‏ ورزیدن از خداوند رضا دهد. و این فساد از آرزوى دراز و آزمندى و تکبر نتیجه مى ‏شود، که خداى بزرگ در داستان قارون از آن خبر داده است: وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی الْأَرْضِ، إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ‏* در زمین به تباهگرى مپرداز، که خداوند تباهگران را دوست نمى ‏دارد*» و این خصلتها (آرزوى دراز، آزمندى و تکبّر)، همه در قارون بود. و ریشه آنها دوستى دنیا و مال اندوزى براى دنیاست ...[2]

بسیارى از ثروتمندان بى ‏ایمان گاه بر اثر جنون افزون‏طلبى و گاه براى برترى ‏جویى دست به فساد مى ‏زنند جامعه را به محرومیت و فقر مى ‏کشانند همه چیز را در انحصار خود مى ‏گیرند، مردم را برده و بنده خود مى ‏خواهند، و هر کسى زبان به اعتراض بگشاید او را نابود مى ‏کنند، و اگر نتوانند از طریق تهمت به وسیله عوامل مرموز خود او را منزوى مى ‏سازند، و خلاصه جامعه را به فساد و تباهى مى ‏کشند.[3]

نمی شود مسلمان بود و نسبت به جامعه اسلامی بی تفاوت بود .

پیامبر مهر و رحمت صلی الله علیه و آله فرمودند: من‏ أصبح‏ و لم‏ یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم‏[4]

هرکس صبح کند و به امور مسلمانان اهتمام نداشته باشد، مسلمان نیست.

بنابر این ما در این فراز زیبا از این دعای شریف از خدای متعال در خواست می کنیم که همه فساد ها را اصلاح بفرماید.

البته باید در رفع و دفع فساد از جامعه مسلمین از تلاش عملی نیز غفلت نکرد.