آیا مشاهده نمى کنید که همانا خداوند سبحان، انسان هاى پیشین از آدم علیه السّلام تا آیندگان این جهان را با سنگ هایى در مکّه آزمایش کرد که نه زیان مى رسانند، و نه نفعى دارند، نه مى بینند، و نه مى شنوند این سنگ ها را خانه محترم خود قرار داده و آن را عامل پایدارى مردم گردانید.
سپس کعبه را در سنگلاخ ترین مکان ها، بى گیاه ترین زمین ها، و کم فاصله ترین درّه ها، در میان کوه هاى خشن، سنگریزه هاى فراوان، و چشمه هاى کم آب، و آبادى هاى از هم دور قرار داد، که نه شتر، نه اسب و گاو و گوسفند، هیچ کدام در آن سرزمین آسایش ندارند.
سپس کعبه را در سنگلاخ ترین مکان ها، بى گیاه ترین زمین ها، و کم فاصله ترین درّه ها، در میان کوه هاى خشن، سنگریزه هاى فراوان، و چشمه هاى کم آب، و آبادى هاى از هم دور قرار داد، که نه شتر، نه اسب و گاو و گوسفند، هیچ کدام در آن سرزمین آسایش ندارند.
سپس آدم علیه السلام و فرزندانش را فرمان داد که به سوى کعبه برگردند، و آن را مرکز اجتماع و سر منزل مقصود و بار اندازشان گردانند، تا مردم با عشق قلب ها، به سرعت از میان فلات و دشت هاى دور، و از درون شهرها، روستاها، درّه هاى عمیق، و جزایر از هم پراکنده دریاها به مکّه روى آورند، شانه هاى خود را بجنبانند، و گرداگرد کعبه لا اله الا اللّه بر زبان جارى سازند، و در اطراف خانه طواف کنند، و با موهاى آشفته، و بدن هاى پر گرد و غبار در حرکت باشند.
لباس هاى خود را که نشانه شخصیّت هر فرد است در آورند، و با اصلاح نکردن موهاى سر، قیافه خود را تغییر دهند، که آزمونى بزرگ، و امتحانى سخت، و آزمایشى آشکار است براى پاکسازى و خالص شدن، که خداوند آن را سبب رحمت و رسیدن به بهشت قرار داد.
لباس هاى خود را که نشانه شخصیّت هر فرد است در آورند، و با اصلاح نکردن موهاى سر، قیافه خود را تغییر دهند، که آزمونى بزرگ، و امتحانى سخت، و آزمایشى آشکار است براى پاکسازى و خالص شدن، که خداوند آن را سبب رحمت و رسیدن به بهشت قرار داد.
اگر خداوند خانه محترمش، و مکان هاى انجام مراسم حج را، در میان باغ ها و نهرها، و سرزمین هاى سبز و هموار، و پردرخت و میوه، مناطقى آباد و داراى خانه ها و کاخ هاى بسیار، و آبادى هاى به هم پیوسته، در میان گندم زارها و باغات خرّم و پر از گل و گیاه، داراى مناظرى زیبا و پر آب، در وسط باغستانى شادى آفرین، و جادّه هاى آباد قرار مى داد، به همان اندازه که آزمایش ساده بود، پاداش نیز سبک تر مى شد.
اگر پایه ها و بنیان کعبه، و سنگ هایى که در ساختمان آن به کار رفته از زمرّد سبز، و یاقوت سرخ، و داراى نور و روشنایى بود، دل ها دیرتر به شک و تردید مى رسیدند، و تلاش شیطان بر قلب ها کمتر اثر مى گذاشت، و وسوسه هاى پنهانى او در مردم کارگر نبود.
در صورتى که خداوند بندگان خود را با انواع سختى ها مى آزماید، و با مشکلات زیاد به عبادت مى خواند، و به اقسام گرفتارى ها مبتلا مى سازد، تا کبر و خود پسندى را از دل هایشان خارج کند، و به جاى آن فروتنى آورد، و درهاى فضل و رحمتش را به روى شان بگشاید، و وسائل عفو و بخشش را به آسانى در اختیارشان گذارد.
