اوج مهربانی 10خدایا همه مریض ها را شفا بده

اَللّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریضٍ

خدایا همه مریض ها را شفا بده

دین اسلام به سلامت و بهداشت فردی و جمعی اهمیت بسیار می دهد ولی با این حال گاهی مریضی سراغ انسان می آید که در این باره هم دستورات ویژه ای دارد که با مرض و مریض چگونه رفتار شود تا مریضی رو به بهبودی رود.  ما همواره باید بادست و زبان خود در پی درمان بیماران باشیم. چنانچه بیماری نیاز به کمک مالی داشت در پی رفع نیاز او برآییم و اگر نیاز به مراقبت در ایام بیماری داشت به وی کمک نماییم. در این فراز از دعا از خدای متعال شفای همه مریض ها را خواستاریم و این یعنی اوج مهربانی دین اسلام نسبت به همنوعان خود.

نجوای عاشقانه با یار

اوج مهربانی 8خدایا همه اسیر ها و زندانی ها را آزاد کن

اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ

خدایا آزاد کن هر اسیری را

اسیران اشخاصى بودند که در جنگ گرفتار مى‏شدند. ما در این فراز از دعا، از خدای متعال در خواست می کنیم که خداوندا همه اسیر ها را از بند اسارت آزاد بفرما.

درست است که دین اسلام برای برخورد با اسیران جنگی قوانین بسیاری دارد به گونه ای که به اسیران هم ظلمی نشود اما بالاخره اسیر اسیر است زندان مانند قبر اوست. چه زیبا فرمود امام علی بن ابی طالب علیه السلام که :

السّجن احد القبرین.

زندان یکى از دو قبر است که یکى قبر حقیقى باشد و

خلوت با معشوق

شعر زیبای تولد امام حسن مجتبی علیه السلام

میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد

او آمده تا نور به شب ها بخشد     روح شرف و عشق به دنیا بخشد

او آمده تا باور وایمان و صفا     همراه دو صد عاطفه برما بخشد

او آمده از صلح و محبت بی شک     جانی ز ولا برتن تنها بخشد

آن سید خوبان و بهشت آمده تا     برمهر و وفا ارزش و معنا بخشد

او آمده با نام حسن در حسنش     شوری به سرا پرده مولا بخشد

او رود زلالی ست که درفصل عطش     جود و کرم خویش به دریا بخشد

از لطف ، کریم اهل بیت عصمت     ما را زکرم خدا به فردا بخشد

میلاد امام مجتبی (ع) آمده است     شادی به حریم دل ما آمده است

 

 

سلاحى به نام دعا و نیایش‏

از آنجا که یکى از وسائل ارتباط بندگان با خدا مساله دعا و نیایش است به دنبال ذکر بخش مهمى از احکام اسلام در آیات گذشته آیه مورد بحث از آن سخن مى‏گوید، و با اینکه یک برنامه عمومى براى همه کسانى که مى‏خواهند با خدا مناجات کنند در بر دارد قرار گرفتن آن در میان آیات مربوط به روزه مفهوم تازه‏اى به آن مى‏بخشد، چرا که روح هر عبادتى قرب به خدا و راز و نیاز با اوست.

این آیه روى سخن را به پیامبر کرده، مى‏گوید:" هنگامى که بندگانم از تو در باره من سؤال کنند بگو من نزدیکم" (وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ‏).

نزدیکتر از آنچه تصور کنید، نزدیکتر از شما به خودتان، و نزدیکتر از شریان گردنهایتان چنان که در جاى دیگر مى‏خوانیم: وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ (سوره ق آیه 16).

سپس اضافه مى‏کند:" من دعاى دعا کننده را به هنگامى که مرا مى‏خواند اجابت مى‏کنم" (أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ‏).

" بنا بر این باید بندگان من دعوت مرا بپذیرند" (فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی‏).

" و به من ایمان آورند" (وَ لْیُؤْمِنُوا بِی‏).

" باشد که راه خود را پیدا کنند و به مقصد برسند" (لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ‏).

جالب اینکه در این آیه کوتاه خداوند هفت مرتبه به ذات پاک خود اشاره کرده و هفت بار به بندگان! و از این راه نهایت پیوستگى و قرب و ارتباط و محبت خود را نسبت به آنان مجسم ساخته است!.

" عبد اللَّه بن سنان" مى‏گوید از امام صادق ع شنیدم که فرمود:

" زیاد دعا کنید زیرا دعا کلید بخشش خداوند و وسیله رسیدن به هر حاجت‏ است، نعمتها و رحمتهایى نزد پروردگار است که جز با دعا نمى‏توان به آن رسید! و بدان هر در را که بکوبى عاقبت گشوده خواهد شد"!.

آرى او به ما نزدیک است، چگونه ممکن است از ما دور باشد در حالى که میان ما و قلب ما جاى او است! (وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ‏) (سوره انفال آیه 24).

تفسیر نمونه    ج‏1    641    

 

 

دعای روز پانزدهم ماه مباک رمضان

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ طَاعَةَ الْخَاشِعِینَ وَ اشْرَحْ فِیهِ صَدْرِی بِإِنَابَةِ الْمُخْبِتِینَ بِأَمَانِکَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ

خدایا در در این ماه طاعت فروتنان را نصیبم کن، و سینه ام را براى انابه همانند بازگشت خاضعان باز کن به امان دادنت اى امان ده هراسندگان.

اوج مهربانی9خدا یا ریشه همه فساد ها را بکن

اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ

خدایا اصلاح کن هر فسادی را از کار مسلمین

فساد از جمله اموری است که خدای متعال به صورت روشن از آن برائت جسته است:

وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ [1]

از آنچه خدا از مال و جاه و حشمت به تو داده استعانت در فساد مجوى، که